Teresa Rudolf Wędrówka po lesie Ludzie bez masek, daleko od siebie, - bliskość bez rąk. Drzewa bezlistne, trzęsą się z zimna, - wiosna je ubierze... Niebo niebieskie pełne białych chmur, - zimne jak czyjeś oczy... Cicha cisza w lasach, stąpasz po liściach, - w sercu niemy hałas... Ptaki śpiewające, z całych sił gardła, - a… Continue reading Zadumanie
Tag: poezja
Fragmenty baratarystyczne
Nowe wiersze Marka Maja i stare wiersze starego Michała Anioła. Co je łączy? Wspomnienie Cervantesa. Barataria.
Tate Modern po raz drugi
Dla tych, którzy zapomnieli, kim był Pędrek Wyrzutek, kapitan Metaferejn, profesor Mmaa
Listopadowe spacery cmentarne. Poppy Day.
Poppy Day w Berlinie 2020:
Wśród Flandrii pól kwitnący mak
krzyża za krzyżem barwi szlak,
kres naszych dróg.
Wiersze / Gedichte
Tibor Jagielski F faun jest dziki, faun jest zły, faun ma ostre rogi, kły, jeśli spotykasz fauna w gaju, wiedz, że kluczem jest do raju. tegel in nebel mein flughafen blieb still heute nacht die radarflügel die lichter schutdown 50 jahre sah ich zu dir hin brachte dort jemanden oder empfing ich werde dich vermissen… Continue reading Wiersze / Gedichte
Wiersze z uśmiechem
Teresa Rudolf Niewinny śmiech Oczy twoje tak błyszczą, dziewczynka śmieje się do swego małego psa bielusieńkiego. Twoje oczy śmieją się ciągle tak prześlicznie, wciąż cichutko szepcze, szepcze pieska uszkom. Twoje uszka tak przepięknie mnie słuchają, głęboko patrzy w czujne, figlarne, oczy psie wierne. Coś ci powiem, a ty nikomu, tak? Tajemnica wielka nie powiesz... wiesz,… Continue reading Wiersze z uśmiechem
Listopad 2020. Asiu…
Można odejść na zawsze, by stale być blisko
Maski
Teresa Rudolf Dziwny karnawał Zabrakło nam fantazji, dziwny to teraz karnawał, maski, a gdzie taniec? Gdzie jego kolory, śmiech oczu, ust, głosów śpiew? Karnawał dla wszystkich, starzy, młodzi, kobiety, mężczyźni, wściekli, smutni i wesołki. Kim jesteś Ty, potrącający staruszkę, choć masz być daleko? Kim jesteś Ty, w supermarkecie coś do siebie przeklinając? Ciemny, zly, czyjś… Continue reading Maski
Zmieniamy czas? Czy on nas?
Boże, jak Ci mogę podziękować inaczej niż własną śmiercią? Jak mogę się pogodzić z Tobą inaczej niż umierając? Mietek Węglewicz Wiersze funeralne: Z cyklu ,,pożegnania" *** Na orbitach i na drodze mlecznej W galaktyce obdarzonej łaskami Słyszysz teraz witamy serdecznie wybierz chmurkę usiądź, zostań z nami... Niech Ci będzie tam Mamo lekko świeża pościel i… Continue reading Zmieniamy czas? Czy on nas?
Odchodzenie
Teresa Rudolf Coraz więcej zdjęć Coraz więcej zdjęć we mnie, twarze, twarze, coraz wiecej dźwięków,, głosy, głosy głosy. Tylu ludzi odeszło, porozbiegani teraz po zaświatach szarych, lub kolorowych... Dziś ich święto, spotykają się jedni, omijają się inni, jak kiedyś w życiu??? A ja, czekam, czekam na niektórych dzisiaj, przy przebogatym stole mej pamięci. Zaduszki Zapach… Continue reading Odchodzenie
