SATURDAY, 22 APRIL 2023 AT 16:00
Steglitz
Ulica Pałacowa i pałace
Die Schloßstraße und die Schlösser
Treffpunkt: Grunewaldstrasse 3
U-Bahn & S-Bahn Steglitz
PL
Ulica Pałacowa i pałace na Steglitz
Ukryta synagoga i Ściana Lustrzana
„Pałac” w chmurach i willa Schwartzów…
Między wsią i miastem, starym i nowym, nowoczesnym i staroświeckim, pamięcią i niepamięcią.
Zapraszamy serdecznie na spacer wokół pałaców!!!
Spotykamy się na Steglitz, przy „Pałacu“, wejście od Grunewaldstraße 3, w sobotę, 22 kwietnia 2023 roku o godzinie 16.00.
Nasz “pałacowy” spacer po “pałacowej” ulicy przewidujemy na okolo 1,5 godziny.
Zapisy: n.pruefer@sprachcafe-polnisch.org
Udział w wydarzeniu jest bezpłatny.
Spotkanie odbędzie się w ramach cyklu o literaturze, prowadzonego przez berlińskie autorki: Elę Kargol, Krystynę Koziewicz, Ewę Marię Slaską i jej blog „ewamaria.blog“ (www.ewamaria.blog).
DE
Die Schloßstraße und die Schlösser in Steglitz
Die Spiegelwand und die versteckte Synagoge
Die Wolkenburg und die Schwartzsche Villa…
Zwischen Land und Stadt, alt und neu, modern und klassisch, zwischen Gedenken und Vergessen. Sie sind herzlich eingeladen zu einem Spaziergang um die Steglitzer Schlösser!
Wir treffen uns in Steglitz, am Schloss, Eingang Grunewaldstraße 3, am Samstag, den 22. April 2023 um 16.00 Uhr. Unseren “Schloss”-Spaziergang planen wir für ca. 1,5 Stunden.
Anmeldungen: n.pruefer@sprachcafe-polnisch.org
Die Veranstaltung ist kostenlos.
Die Veranstaltung findet im Rahmen des Zyklus über Literatur, geleitet von den Berliner Autorinnen Ela Kargol, Krystyna Koziewicz, Ewa Maria Slaska und ihrem Blog “ewamaria.blog”(www.ewamaria.blog) statt.
Ewa Maria and Friends 
Komentarz do komentarza o ławce. Ławka stoi sobie na małym podwórku przy Düppelstraße 41 w Berlinie na Steglitz, w zasadzie niedostępnym. Na tym małym podwórku byla kiedyś synagoga. Budynek synagogi pozostał, ale jest tylko budynkiem, odnowionym, odrestaurowanym, trochę zapomnianym, dobrze schowanym.
Ławka
Ławka na której dawno nikt nie usiadł
Ukryta przed zgiełkiem miasta.
Mech na niej rządzi.
Wcale nie taka stara, na jaką wyglada.
Nie pamięta dawnych mieszkańców, bo tych już tu dawno nie ma.
Umarli, zanim ich zamordowano.
Po prostu umarli.
A tych innych, później urodzonych wywieziono wagonami.
Pozostały adresy w księgach meldunkowych,
Oświadczenia majątkowe
I numery w listach deportacyjnych.
I synagoga, która, jak ławka ukryta
Też już nic nie pamięta.
Choć mchem nie obrosła.