Prawda – wiersze i rysunki (1)

Tibor Jagielski



Pytało babci pewne dziecię:
„Czemuż zła tyle na tym świecie?
Czemu cukierków ciągle mało,
A na podwórku w mordę walą,
I czy to prawda ustalona,
Że świat to sprawka Pana Boga?”

Odpowie babcia rezolutna:
„Ach dziecię, prawda jest okrutna,
Więc za bezczelność twą, potworze,
Na grochu będziesz klęczeć worze.”


Bożenka tak bawiła kotka,
Aż dała ducha ta istotka.

Dostała od tatusia w pupę,
Bo kotek wart był forsy kupę.
Raz przypomniała sobie piękna pani Hanka,
Że przed miesiącem skryła w szafie swej kochanka.

Więc zbladła szepcząc: „A to pech,
Na śmietnik pewnie teraz futra me.”

3 thoughts on “Prawda – wiersze i rysunki (1)

  1. Fajne te Twoje fraszki Tiborze
    o względnej prawdzie, o którą lepiej nie pytać i kobietach,
    a było ich trzy, bo prawda z grochem, czyli babcia, też
    kobietą. 🤣
    Przyjemnej soboty.

    1. dziekuje, kochana tereso!
      tak, masz racje, napisałem już errate do gospodyni
      i ona to na pewno uwzgledni, ale kiedy, zobaczymy…
      to tylko poczatek cyklu wierszy, który jest dłuższy
      i powstał, nie do wiary jak ten czas leci, juz 30 lat temu.

  2. Tak, ten NASZ czas leci w subiektywnym uczuciu każdego
    inaczej, ale tak naogół jest jakby tylko pstryknięciem palców…
    A to już 3o lat.
    Trzymaj się…😅

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.