Teresa Rudolf

***
Nowy rok; mała,
wczoraj urodzona
kulka, dzień w dzień
rosnąc, pędzi do celu.
***
Wczoraj; zamknęło
się już w szufladzie.

Dzisiaj; takie zabiegane,
tyle orzechów trudnych
do rozgryzania, zawsze
w pędzie!

Jutro? Jutro okaże się,
trzeba się raz jeszcze
przespać, jak w bajkach
dla dzieci, już i… już po.
***
Czas “pokaże jak będzie,
czas przecieka przez palce,
czas ucieka jak szalony,
czas jest, albo go nie ma”…
Czas; nagle zegar
się zatrzymuje,
umiera cicho
wskazówka.
***
Nadzieja jest zielona,
pachnie jaśminem,
tańczy tango,
przytula się
do lęku.