Wierszowanie 1

Pamiętajcie WSZYSCY PRZYNOSIMY WIERSZE, WŁASNE I CUDZE
WIERSZUJEMY!

PL
Zapraszamy na kolejne piątkowe spotkanie w Polskiej Kafejce Językowej. Tym razem naszym gościem będzie Dana Szulc. Porozmawiamy z nią o pisaniu poezji, posłuchamy jej wierszy i poprosimy wszystkich gości, żeby też coś przeczytali – jak na ślubie: coś swojego, coś cudzego, coś starego, coś nowego i… coś niebieskiego!

Język DE | PL
Wstęp wolny, datki mile widziane.
Spotkanie odbędzie się w ramach cyklu o literaturze, prowadzonego przez berlińskie autorki: Ela Kargol, Krystyna Koziewicz, Ewa Maria Slaska i jej blog “ewamaria.blog” oraz
w ramach projektu “Jesteśmy sobie potrzebni” przy wsparciu Urzędu Dzielnicowego Pankow.

Kim jest DANA? Dana tak napisała o sobie:

Moim rodzinnym miastem jest Bydgoszcz, mieszkałam tam przez blisko 46 lat, piękne miasto zwane też małym berlinkiem, holenderskim rynkiem, paryskim bulwarem i włoską wenecją… jestem z pokolenia które  pamięta kartki na żywność, buty ringo, pomarańcze tylko w grudniu, klub międzynarodowej prasy i książki, gdzie było pełno dymu, a przy szklance herbaty rozmawiało się o poezji, muzyce, sztuce i o  zachodnim Świecie pełnym tajemnic… bloki były szare, dzieci nosiły klucz na szyi lub, tak jak ja – szczęściara, miały babcię… to mnie ukształtowało, zrodził się we mnie pewien bunt, chciałam iść pod prąd… Jestem indywidualistką chodząca swoimi drogami, jedna z tych dróg przywiodła mnie ponad 5 lat temu do Berlina, szybko się zaadaptowałam dzięki Michael i przyjaciołom z grupy bloodyblackredrabbits.
Uwielbiam muzykę, sztukę, podróże, książki, filmy, przyrodę, zwierzęta, zdrowy styl życia.

Jestem mamą dwojga cudownych dorosłych dzieci, bywam też czasem bizneswomen, a w duszy sztuka gra.

---

DE
Wir laden Euch zu einem weiteren Freitagstreffen im SprachCafé Polnisch ein. Dieses Mal ist Dana Szulc unser Gast. Wir werden mit ihr über das Schreiben von Gedichten sprechen, uns ihre Gedichte anhören und alle Gäste bitten, auch etwas zu lesen – wie bei einer Hochzeit: etwas Eigenes, etwas von jemand anderem, etwas Altes, etwas Neues und…. etwas Blaues!

Das ist eins der blauen Gedichte, das man finden kann. Suchet!

Mein blaues Klavier

Ich habe zu Hause ein blaues Klavier
Und kenne doch keine Note.

Es steht im Dunkel der Kellertür,
Seitdem die Welt verrohte.

Es spielten Sternenhände vier
–Die Mondfrau sang im Boote. –
Nun tanzen die Ratten im Geklirr.

Zerbrochen ist die Klaviatür.
Ich beweine die blaue Tote.

Ach liebe Engel öffnet mir
– Ich aß vom bitteren Brote –

Mir lebend schon die Himmelstür,
Auch wider dem Verbote.

Else Lasker-Schüler

Sprache DE | PL
Eintritt frei, Spenden willkommen.
Die Veranstaltung findet im Rahmen des Zyklus über Literatur statt, geleitet von den Berliner Autorinnen Ela Kargol, Krystyna Koziewicz, Ewa Maria Slaska und ihrem Blog “ewamaria.blog”
im Rahmen des Projektes “Wir brauchen einander” mit Unterstützung des Bezirksamtes Pankow statt.

#kobiety #literatura #berlin #pankow #spacery #wirbraucheneinander #sprachcafepolnisch 
#ewamariablog #frauen #literatur #spaziergänge #deutschpolnisch #popolskuwberlinie #Poesie 
#Poezja #RokSzymborskiej