Forming a heart with your hands…

Marceli Klimek

Forming a heart with your hands tends to produce a diamond-like shape in the middle stages of the action, just after intention and before completion. Embroidery is likewise an art focused on the process, and certain parallels like the transience and unimportance of the process can be applied to this gesture. Embroidery and various other types of media, like cinema, music, usually don’t disclose their working process to the consumer. Not that they’re not important, sometimes it’s to protect specific techniques or ideas from competitors. When designing motifs for my graduate piece, I wanted to effectively distil themes relating to relationships, familial, romantic, and friendly into shapes that could permeate my piece without being noticed outright. Hidden in the final result, whilst being evident in the process. To achieve this, I mimicked the way smear frames capture the feeling of motion in between key frames in movies with multiple distorted brush strokes, glitched effects.

Continue reading “Forming a heart with your hands…”

BUNT – re-wizje. 100 lat Buntu / BUNT (REVOLTE) – Re-visionen. 100 Jahre von Bunt

Lidia Głuchowska

Dziesięć lat temu odbyło się szczególne międzynarodowe tournée wystawy, inicjujące obchody 100-lecia awangardy w Polsce. Dziś jest okazja, by to przypomnieć. W związku z tym prezentujemy film/teaser BUNT – re-wizje. 100 lat Buntu

Vor zehn Jahren fand eine besondere, internationale Ausstellungstour statt, welche die Feierlichkeiten anlasslich von 100. Jubilaeum der Avantgarde in Polen initiierte. Heute ist es ein Anlass, um daran zu erinnern. Daher präsentieren wir den Film/Teaser BUNT (REVOLTE) – Re-visionen. 100 Jahre von Bunt

Continue reading “BUNT – re-wizje. 100 lat Buntu / BUNT (REVOLTE) – Re-visionen. 100 Jahre von Bunt”

Wyhaftowane miasta

Marceli Klimek

„Blueprint” polega na rozwiązywaniu problemów. Każdy kształt obecny i zarysowany ściegiem łańcuszkowym i dziurką na guziki reprezentuje obszary miasta i kraju, których nie znam. Żadnego konkretnego miasta i żadnego kraju, który istnieje. Po prostu kształty uformowały się z ruchu mojej ręki, gdy myślałem o bliskich mi osobach.

Continue reading “Wyhaftowane miasta”

Jeszcze raz Yoko Ono

Krystyna Koziewicz

Absolutna uczta dla duszy i umysłu. Ogromne tłumy towarzyszyły otwarciu wystawy Yoko Ono: Music Of THE MIND w Muzeum Gropius Bau. Wystawa jest uhonorowaniem przełomowej twórczości artystki i aktywistki. Obejmuje siedem dekad i śledzi ewolucję innowacyjnej, multidyscyplinarnej pracy Ono oraz dokumentuje jej trwały wpływ na sztukę, od lat 60 do dnia dzisiejszego. Wystawa obejmuje ponad 200 prac Ono, w tym instrukcje i partytury, instalacje, filmy, muzykę i fotografie, wiele które podkreślają radykalne podejście Ono do języka, sztuki i uczestnictwa. To na pewno nadal rezonuje. Jako ikona feministycznej muzyki, producentka, reżyserka i performerka, Ono spędziła ponad dwie dekady, przełamując granice i zmieniając popkulturę na dobre.


Ewa napisała wczoraj, że jej nie lubliśmy, bo rozbiła Beatlesów. A ja lubiłam Yoko Ono, ciekawa osobowość, inteligentna, o bogatym życiu prywatnym i artystycznym. Podziwiałam ją jako artystkę i aktywistkę. Bardzo pasowali do siebie z Lennonem. Kobieta bez skandali, schowana w cieniu. Nie miała parcia przed szereg, mało mówiła słowem, prezentowała się poprzez działania graficzne, artystyczne.

Continue reading “Jeszcze raz Yoko Ono”

On, ona, ONO

Ewa Maria Slaska

Była ikoną naszych czasów. Nie lubliśmy jej, gdy się pojawiła, bo byliśmy zdania, że to ona przyczyniła się do rozpadu Beatlesów. Na pewno mieliśmy rację. Miała wysokie mniemanie o sztuce i o sobie, tak wysoko ulokowane, że jak Lennon tam do niej dołączył, to nie mógł już dalej niefrasobliwie podskakiwać z chłopakami na schodach na dworcu albo w pałacu Królowej, bo przygniatał go ciężar odpowiedzialności za świat, sztukę, kondycję ludzką i, oczywiście, za Yoko Ono.


Continue reading “On, ona, ONO”

Stickend & Haftując

Für Deutsch bitte nach unten scrollen

Marceli Klimek

w Polskiej Kafejce Językowej (SprachCafé Polnisch) & w galerii art.endart


Mam 21 lat. Jestem z Polski, urodziłem się w Bieszczadach, przeniosłem sie do Szczecina, a stamtąd pojechałem do Londynu.

Interesuje mnie haft.

Zrobiłem licencjat z haftu ręcznego w The Royal School of Needlework w Hampton Court (2021-2024)
Obecnie studiuję sztukę na University of Westminster (2025-2026)

Continue reading “Stickend & Haftując”

Wisława Szymborska (z)interpretowana

przez Arkadiusza Łubę

w Księgarni Czarnego (Wydawnictwa)

Zapraszamy na spotkanie z Arkadiuszem Łubą wokół jego książki „Chciałabym być karykaturzystką. Cartoonowy świat kolaży Szymborskiej”, która ukazała się w warszawskim wydawnictwie timof comics. To fascynująca publikacja, która odkrywa twórczość Wisławy Szymborskiej w zupełnie nowym świetle – przez pryzmat jej pasji do kolaży. Autor opowie, co odkrył w podejściu noblistki do rzeczywistości poprzez jej kolaże, a także pokaże kilka z nich.

Continue reading “Wisława Szymborska (z)interpretowana”

Berlin im Siebdruck – Ausstellung in der Galerie Neurotitan

TIP Events

Die Ausstellung „Berlin im Siebdruck“ wird am 7. März um 19 Uhr in der Galerie Neurotitan eröffnet. Es werden die tipBerlin-Siebdrucke von ATAK, Jim Avignon, Nadia Budde, Flix, Jakob Hinrichs, Reinhard Kleist, Jason Lutes, Mawil, Kat Menschik, Christoph Niemann, Henning Wagenbreth und Barbara Yelin gezeigt. Dazu gibt es Livemusik der Bands Tango Bravo und Grateful Cat.


Seit 2014 gibt der tipBerlin eine limitierte Siebdruckedition heraus, die Arbeiten entstehen in enger Zusammenarbeit mit in Berlin lebenden Künstler:innen, die vor allem im Bereich Comic und Illustration arbeiten. Die Motive befassen sich mit Berlin. Nach zehn Jahren werden nun die gesamten tipBerlin-Siebdruckeditionen in einer Ausstellung in der Galerie Neurotitan im Haus Schwarzenberg präsentiert.  

Ergänzt werden die im Zentrum der Ausstellung stehenden Siebdruckeditionen mit weiteren Werken der beteiligten Künstler:innen sowie Arbeiten aus dem Umfeld des tipBerlin, darunter Cartoons von Hannes Richert („Comics für den gehobenen Pöbel“).
 
Vernissage: Freitag, 7. März 2025, 19 Uhr
Ausstellungsdauer: 8.3. bis 22.3.2025, Mo-Sa 12-20 Uhr

Galerie Neurotitan im Haus Schwarzenberg (Rosenthaler Str. 39, 10178 Berlin)

Eintritt frei, Spenden erbeten

***

Mehr darüber:

https://www.radioeins.de/programm/sendungen/mofr1921/_/-berlin-im-siebdruck-.html

https://www.fluxfm.de/radio-arty-berlin-im-siebdruck

https://www.tagesspiegel.de/berlin/berliner_kultur/ausstellung-berlin-im-siebdruck-wo-bowie-und-zille-auf-das-marsupilami-treffen-13322365.html

***

Die drei der TIP-Siebdrucken bei mir in der Wohnung, Alexander Platz von Barbara Yelin sowie Moabit und Kafka von Kat Menschik

„Kiedy zmysły stają się teoretykami. Hommage à Bunt”

Lidia Głuchowska

Wystawa w Alma Mater Gallery w Sofii

For English see attachements below
български текст в приложението


W samym sercu Sofii, w monumentalnym gmachu Uniwersytetu Sofijskiego im. św. Klemensa z Orchydy, w tamtejszej Alma Mater Gallery jeszcze do dziś trwa wystawa „Kiedy zmysły stają się teoretykami. Hommage à Bunt”. Jest ona efektem współpracy Instytutu Sztuk Pięknych Uniwersytetu Sofijskiego, Wydziału Grafiki Uniwersytetu Artystycznego im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu i Instytutu Sztuk Wizualnych Uniwersytetu Zielonogórskiego.

Continue reading “„Kiedy zmysły stają się teoretykami. Hommage à Bunt””

Moje wojny (6)

Ewa Maria Slaska

Gaza i antysemityzm

To już ostatni odcinek cyklu Moje wojny. Od początku wiedziałam, że poświęcę go problemowi Gazy i wojnie Izraela z Palestyną oraz niemieckim decyzjom w sprawie tego konfliktu. Nie wiedziałam jednak, że temat zmieni się z uwagi na rozejm, ale też nabierze aktualności w Niemczech, a to dlatego że podczas 75 festiwalu filmowego Berlinale po raz kolejny doszło do politycznego skandalu. Po raz kolejny, bo już rok temu podczas festiwalu uzewnętrznił się niemiecki wewnętrzny spór o wojnę Izraela z Gazą. Pisałam o tym TU.

Continue reading “Moje wojny (6)”