27.01.-28.02.2025

Foyer der Karol-Lipiński-Musikhochschule in Wrocław / Foyer Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu

Für Deutsch sehe unten

Od dwóch tygodni informujemy o specjalnym wydarzeniu z okazji 80. rocznicy wyzwolenia Auschwitz-Birkenau i publikujemy zapowiadające je filmy.

Wernisaż wystawy fotograficznej Mariusza Kubielasa „Bruno Schulz – Ghetto perdito – in memoriam” w foyer wrocławskiej Akademii Muzycznej stanowił kontrapunkt dla muzycznego upamiętnienia ofiar nazistowskiego reżimu – koncertu, którego organizatorem było Biuro Saksonii we Wrocławiu.

Film i Auschwitz 1 / Film i Auschwitz 2

Koncert zakończyło niezwykłe, krzepiące Requiem d-moll op. 48 Gabriela Fauré, odśpiewane przez Fernandę Allande (sopran) i Gerrita Illenbergera (baryton) z drezdeńskiej Opery im. Sempera, która obchodzi właśnie 100-lecie swego istnienia. Solistom towarzyszyła Orkiestra Kameralna Feichtinum i Chór Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu oraz Orkiestra Kameralna i Zespół Wokalny Państwowej Szkoły Muzycznej im. Ryszarda Bukowskiego we Wrocławiu pod kierunkiem dyrygenta Artura Wróbla.

Następnie kuratorka wystawy dr Lidia Głuchowska wyjaśniła ideę przewodnią paradoksalnie optymistycznej prezentacji fotograficznej, która jako symbol przywołuje utracone wielokulturowe dziedzictwo polskich kresów wschodnich we współoddziaływaniu obrazu, słowa i muzyki klezmerskiej.

Artysta Mariusz Kubielas podzielił się z ponad 300-osobową publicznością następującym przejmującym wyznaniem na temat motywacji do stworzenia cyklu inspirowanego twórczościa polsko-żydowskiego twórcy Brunona Schulza, rozstrzelanego jako ofiara nazistowskiego reżimu:

***

In den letzten zwei Wochen haben wir über eine besondere Veranstaltung zum 80. Jahrestag der Befreiung von Auschwitz-Birkenau berichtet und Videos veröffentlicht, die diese Veranstaltung ankündigten

Film i Auschwitz 1 / Film i Auschwitz 2

Die Eröffnung der Fotoausstellung von Mariusz Kubielas „Bruno Schulz – Ghetto perdito – in memoriam“ im Foyer der Breslauer Musikakademie setzte einen Kontrapunkt zum musikalischen Gedenken an die Opfer des Naziregimes, des Konzerts welches vom Verbindungsbüro des Freistaates Sachsen organisiert wurde.

Den Abschluss des Konzerts bildete das außergewöhnliche, ergreifende Requiem in d-Moll, op. 48 von Gabriel Fauré, gesungen von Fernanda Allande (Sopran) und Gerrit Illenberger (Bariton) von der Dresdner Semperoper, die derzeit ihr 100-jähriges Bestehen feiert. Begleitet wurden die Solisten vom Feichtinum-Kammerorchester und Chor der Karol-Lipiński-Musikakademie in Wrocław sowie vom Kammerorchester und Vokalensemble der Staatlichen Musikschule in Wrocław unter der Leitung des Dirigenten Artur Wróbel.

Anschließend erklärte die Ausstellungskuratorin Dr. Lidia Głuchowska die Leitidee der paradox optimistischen Fotopräsentation, die als Symbol, durch das Zusammenspiel von Bild, Wort und Klezmer-Musik das verlorene multikulturelle Erbe der polnischen Ostgebiete beschwört.

Der Künstler Mariusz Kubielas legte vor über 300 Zuhörern das folgende ergreifende Bekenntnis zu seiner Motivation ab, eine Serie zu schaffen, die sich am Werk des polnisch-jüdischen Künstlers Bruno Schulz orientiert, der als Opfer des Naziregimes erschossen wurde:

Das literarische und bildnerische Werk von Bruno Schulz ist nur ein indirekter Grund [für mein Schaffen]. Ein zweiter, ebenso wichtiger Grund ist, dass meine beiden Großväter in Auschwitz ermordet wurden und mein Vater, der Auschwitz überlebte, in das zweite Lager, Mathausen-Gusen, transportiert wurde, wo er in den Felsen Rüstungsfabriken baute. Eine weitere traurige Episode ist, dass mein Onkel, der Bruder meiner Mutter, als Geisel in Nowy Sącz erschossen wurde. Und das ist meines Erachtens Grund genug, dass diese Reihe der Ereignissen sehr persönlich und fest in der Geschichte der Familie und der Geschichte im Allgemeinen verankert ist…