Für Deutsch bitte nach unten scrollen

Marceli Klimek

w Polskiej Kafejce Językowej (SprachCafé Polnisch) & w galerii art.endart

Mam 21 lat. Jestem z Polski, urodziłem się w Bieszczadach, przeniosłem sie do Szczecina, a stamtąd pojechałem do Londynu.

Interesuje mnie haft.

Zrobiłem licencjat z haftu ręcznego w The Royal School of Needlework w Hampton Court (2021-2024)
Obecnie studiuję sztukę na University of Westminster (2025-2026)

Badam postawy wobec haftu ręcznego w Europie i chciałbym nawiązać kontakt z artystami w Niemczech i Polsce. Chcę zbadać związek między integracją a teorią rzemiosła. Używam haftu, aby łączyć ludzi i zachęcać do rozmowy. Badam możliwości wykorzystania haftu w intermediach.

Moja tożsamość jest coraz bardziej kształtowana przez rodzinę i polskie dziedzictwo. Urodziłem się w Bieszczadach w Polsce, przeprowadziłem się do Szczecina, a następnie do Londynu w Wielkiej Brytanii. Moja rodzina ze strony matki mieszka w Szczecinie od 50 lat. Chciałbym kiedyś studiować na Akademii Sztuki w Szczecinie.

Dekonstruuję symbole kulturowe i media poprzez haft ręczny. Dla mnie chodzi o docenienie różnorodnych doświadczeń, jakie może zapewnić haft, zwłaszcza gdy wchodzi w interakcję z muzyką, kinem i psychologią. Kwestionuję istniejące praktyki, stosując satyryczne i rekonstrukcyjne perspektywy. Rozbieram tradycyjne wzory na części i dostosowuję je do sztuki współczesnej. Reinterpretacja tradycji jest podstawowym elementem mojej praktyki. Eksploruję i dostosowuję szerokie techniki manipulacji nicią, które stały się stylem sygnaturowym. Wizualizuję koncepcje filozoficzne i psychologiczne poprzez sztukę tekstylną i wyrażam je w modzie, w stylach eksperymentalnych i rekonstrukcyjnych.

Cuh Opilamonnia Rs to moja eksploracja relacji międzyludzkich poprzez haft. W tym dziele chcę pokazać haft jako sztukę piękną, a także jego potencjalne zastosowanie w rzemiośle i społeczeństwie. Badam mocne strony haftu do wykorzystania w modzie i bawię się hierarchiami tekstyliów — splotem, nadrukiem i haftem — aby stworzyć różnorodne wrażenia wizualne i sensoryczne. Moda jako medium, które może zacierać granice nowoczesnej funkcji konceptualnej, doskonale pasuje do mojej praktyki teoretycznej o wysokim pojęciu.

***
EMS:

W maju 2025 roku Marceli będzie przez tydzień w Berlinie. Od 15 do 22 maja będzie miał wystawę w galerii and.endart, prowadzonej przez Lucynę Viale. Lucyna szyje kostiumy teatralne, a jej galeria od kilku lat wystawiatylko sztukę tekstylną. 16 maja, w tradycyjny trzeci piątek miesiąca, MY TRZY – Ela Kargol, Ewa Maria Slaska i Krystyna Koziewicz – zapraszamy Marcelego do Polskiej Kafejki Językowej (SprachCafé Polnisch).

Szczegóły spotkań podamy za miesiąc, teraz tylko zapowiadamy, że marzy nam się nie tylko spotkanie hafciarek i hafciarzy oraz innych osób zajmujących się sztuką tekstylną, ale też – jak to u nas trzech bywa – wspólna rozmowa na temat haftu i haftowania. Przejrzyjcie szafy i szuflady, zobaczcie, czy coś Wam nie zostało z dawnych lat. Mogło zostać, bo przecież w szkole w PRL wszystkie dziewczynki musiały haftować. A może zostało Wam coś po mamie, babci, cioci i sąsiadce. Ela Kargol znalazła na przykład haft po babci, ten po lewej. I to jeszcze baratarystyczny, bo z wiatrakiem! Ale znalazła też własne dzieło, o którym napisała: “Myśmy to nazywali chlebakiem. A sinusoida powstała w czasach mojej fascynacji matematyką. Ścieg prosty, wzór z podręcznika do trygonometrii. Klasa chyba trzecia.”

***

Marceli Klimek

im SprachCafé Polnisch & galerie art.endart

Mein Name ist Marceli Klimek. Ich bin 21 Jahre alt. Ich komme aus Polen. Geboren war ich in Bieszczady (dt. Ostbeskiden), danach wohnte ich in Stettin und jetzt studiere ich in London, GB.

Mich interessiert das Sticken.

Lizenziat machte ich in The Royal School of Needlework (2021-2024) in berühmten Palast Hampton Court
MA in Kunst und Visual Art mache ich in der University of Westminster (2025-2026)

Ich bin daran interessiert, die Einstellung zur Handstickerei in Europa zu erforschen und möchte mit Künstlern in Deutschland und Polen in Kontakt treten. Ich möchte die Beziehung zwischen Integration und Handwerkstheorie untersuchen. Die Stickerei nutzen, um Menschen zusammenzubringen und Gespräche zu fördern. Erforschung der Verwendung von Stickerei in intermedialen Projekten.

Meine Identität wird zunehmend durch meine Familie und mein polnisches Erbe geprägt. Ich wurde im Bieszczady-Gebirge in Süd-Ost Polen geboren, zog nach Stettin und dann nach London im Vereinigten Königreich. Meine Familie mütterlicherseits lebt seit 50 Jahren in Stettin. Ich würde gerne eines Tages an der Kunstakademie in Stettin studieren.

Ich dekonstruiere kulturelle Symbole und Medien durch Handstickerei. Mir geht es darum, die vielfältigen Erfahrungen zu würdigen, die die Stickerei bieten kann, vor allem wenn sie mit Musik, Kino und Psychologie interagiert. Ich hinterfrage bestehende Praktiken durch satirische und rekonstruktive Perspektiven. Ich nehme traditionelle Muster auseinander und passe sie an die zeitgenössische Kunst an. Die Neuinterpretation der Tradition ist ein grundlegendes Element meiner Praxis. Ich erforsche und adaptiere die breit gefächerten Techniken der Fadenmanipulation, die zu einem eigenen Stil geworden sind. Ich visualisiere philosophische und psychologische Konzepte durch Textilkunst und bringe sie in modischen, experimentellen und rekonstruktiven Stilen zum Ausdruck.

Projekt Cuh Opilamonnia Rs ist meine Erkundung menschlicher Beziehungen durch Stickerei. In dieser Arbeit möchte ich die Stickerei als Kunstform sowie ihre potenzielle Verwendung in Handwerk und Gesellschaft zeigen. Ich untersuche die Stärken der Stickerei für die Verwendung in der Mode und spiele mit den Hierarchien von Textilien – Weben, Drucken und Sticken -, um eine Vielzahl von visuellen und sensorischen Erfahrungen zu schaffen. Mode als ein Medium, das die Grenzen der modernen konzeptionellen Funktion verwischen kann, passt perfekt zu meiner theoretischen Praxis mit hohem Konzept.

***

Dazu noch ein Vorschlag von WIR DREI – Ela Kargol, Ewa Maria Slaska und Krystyna Koziewicz: sucht und bringt eure eigene Stickereien, die die ihr selbst gemacht habt, oder ihre Mamas, Tanten, Omas und Andere.

^{Stickerei aus Deutschland, was jetzt Polen ist – Schneekoppe heißt auf Polnisch Śnieżka. Aus der Sammlung von Anne Schmidt. Die Stickerei ist alt, hie und da gestopft oder unwiederbringlich gefleckt.}